Antidotes ( پادزهرها ) قسمت آخر

ATROPINE

موارد مصرف‌: آتروپین‌ در درمان‌ اسپاسم‌پیلور، اسپاسم‌ مجرای‌ گوارشی‌، همراه‌ بامرفین‌ در درمان‌ اختلالهای‌ اسپاسمی‌مجاری‌ صفراوی‌، در قولنج‌ کلیه‌، در درمان‌قاعدگی‌ دردناک‌ و شب‌ ادراری‌، برای‌کاهش‌ تنوس‌ عضلات‌ روده‌ بهنگام‌عکسبرداری‌، برای‌ کاهش‌ ترشحات‌ بزاق‌ وترشحات‌ دستگاه‌ تنفسی‌ پیش‌ از بیهوشی‌،برای‌ جلوگیری‌ از برادیکاردی‌ و ایست‌سینوسی‌ و کمی‌ فشار خون‌ ناشی‌ ازسوکسینیل‌ کولین‌، به‌عنوان‌ پادزهر دردرمان‌ مسمومیت‌ با مهارکننده‌های‌ کولین‌استراز از جمله‌ سموم‌ ارگانو فسفره‌،همراه‌ نئوستیگمین‌ یا پیریدوستیگمین‌ دررفع‌ آثار مسددهای‌ عصبی‌ ـ عضلانی‌ و دربیماری‌ پارکینسون‌ مصرف‌ می‌شود.

مکانیسم‌ اثر: این‌ دارو اثر استیل‌ کولین‌ برگیرنده‌های‌ موسکارینی‌ را مهار می‌کند وبنابراین‌ می‌تواند روی‌ عضلات‌ صاف‌،گیرنده‌های‌ پس‌ عقده‌ای‌ میوکارد، گره‌سینوسی‌ و دهلیزی‌ و دهلیزی‌ ـ بطنی‌، غددمترشحه‌ برون‌ ریز، حرکت‌ دستگاه‌گوارش‌ و تنوس‌ میزنای‌ و مثانه‌ تاثیربگذارد. با همین‌ مکانیسم‌ به‌عنوان‌ پادزهربه‌کار می‌رود. اثر ضدسرگیجه‌ حقیقی‌ وپارکینسون‌ آن‌ نیز بدلیل‌ همین‌ اثر در مغزمی‌باشد. در مجموع‌، مقادیر کم‌ آتروپین‌موجب‌ مهار ترشحات‌ بزاق‌ و برونش‌ وتعریق‌ می‌شود در حالی‌ که‌ تجمع‌ داروموجب‌ گشاد شدن‌ مردمک‌ها و افزایش‌سرعت‌ ضربانات‌ قلب‌ می‌گردد.

فارماکوکینتیک‌: آتروپین‌ در کبد هیدرولیزآنزیمی‌ شد. و در تمام‌ بدن‌ انتشار می‌یابد وبراحتی‌ از سد خونی‌ ـ مغزی‌ عبور می‌کند.طول‌ مدت‌ اثر آن‌ بسیار کوتاه‌ است‌ و 50درصد دارو از راه‌ کلیه‌ها دفع‌ می‌گردد.نیمه‌ عمر حذف‌ آتروپین‌ از بدن‌ 2/5 ساعت‌می‌باشد.

هشدارها: 1 ـ نوزادان‌ و کودکان‌ به‌عوارضی‌ سمی‌ آتروپین‌ حساسترند.

2 ـ به‌ دلیل‌ کاهش‌ عرق‌، دمای‌ بدن‌ افزایش‌می‌یابد.

3 ـ احتمال‌ بروز هیجان‌ و تحریک‌پذیری‌در سالخوردگان‌ با مقادیر درمانی‌ وجوددارد.

4 ـ در آریتمی‌ قلبی‌، نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌،فقدان‌ تنوس‌ دستگاه‌ گوارش‌، احتباس‌ادرار، بزرگ‌ شدن‌ پروستات‌، کولیت‌اولسراتیو، بارداری‌ و شیردهی‌ و گلوکوم‌با احتیاط مصرف‌ گردد.

5 ـ آتروپین‌ از جفت‌ عبور کرد و در شیرنیز ترشح‌ می‌شود.

موارد منع‌ مصرف‌: این‌ دارو در گلوکوم‌ بازاویه‌ بسته‌ نباید مصرف‌ شود.

عوارض‌ جانبی‌: از عوارض‌ شایع‌ این‌ دارومی‌توان‌ از یبوست‌، خشکی‌ دهان‌، بینی‌، گلویا پوست‌ و اشکال‌ در بلع‌، گشاد شدن‌مردمک‌ها، برادیکاردی‌ و سپس‌ تاکیکاردی‌و کاهش‌ تعریق‌ نام‌ برد.

تداخل‌های‌ دارویی‌: مصرف‌ همزمان‌

این‌ دارو با گلوکوکورتیکوئیدها

و هالوپریدول‌ می‌تواند فشار داخل‌

چشم‌ را افزایش‌ دهد. در صورت‌ مصرف‌همزمان‌ با داروهای‌ آنتی‌هیستامین‌

و سایر داروهای‌ ضد موسکارینی‌،دیسوپیرامید، فنوتیازین‌ها و داروهای‌

ضد افسردگی‌ سه‌ حلقه‌ای‌ اثرات‌آنتی‌موسکارینی‌ تشدید می‌شود. درصورت‌ مصرف‌ همزمان‌ با داروهای‌ ضدمیاستنی‌ سبب‌ کاهش‌ هر چه‌ بیشتر تحرک‌روده‌ می‌شود.

نکات‌ قابل‌ توصیه‌: 1 ـ پس‌ از مصرف‌ دارواز رفتن‌ در محیطهای‌ گرم‌ و از پرداختن‌ به‌فعالیت‌ بدنی‌ شدید خودداری‌ گردد.

2 ـ احتمال‌ ایجاد اختلال‌ دید یا حساسیت‌ به‌نور وجود دارد.

3 ـ احتمال‌ بروز خشکی‌ دهان‌، بینی‌ یا گلووجود دارد.

4 ـ تزریق‌ وریدی‌ آتروپین‌ باید به‌ آهستگی‌صورت‌ گیرد.

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: به‌عنوان‌ ضد موسکارینی‌،مقدار 0/6 ـ 0/4 میلی‌گرم‌ هر 6 ـ 4 ساعت‌به‌صورت‌ عضلانی‌، وریدی‌ یا زیر جلدی‌تزریق‌ می‌گردد. به‌عنوان‌ ضد آریتمی‌

1 ـ 0/4 میلی‌گرم‌ هر 2 ـ 1 ساعت‌، حداکثر تا2 میلی‌گرم‌، تزریق‌ می‌شود.

برای‌ جلوگیری‌ از ترشح‌ بیش‌ از حدبزاق‌ مقدار 0/6 ـ 0/2 میلی‌گرم‌ هر 1 ـ 0/5ساعت‌ قبل‌ از اعمال‌ جراحی‌، 1/2 ـ 0/6میلی‌گرم‌ به‌طور همزمان‌ با تزریق‌ 2 ـ 0/5میلی‌گرم‌ نئوستیگمین‌ به‌صورت‌ وریدی‌ ودر مسمومیت‌ کورار برای‌ مهار کننده‌های‌کولین‌ استراز مقدار 4 ـ 2 میلی‌گرم‌ تزریق‌وریدی‌ می‌گردد. سپس‌ مقدار 2 میلی‌گرم‌هر 10 ـ 5 دقیقه‌ تا زمان‌ برطرف‌ شدن‌علایم‌ موسکارینی‌ و یا بروز علایم‌مسمومیت‌ با آتروپین‌ تزریق‌ می‌گردد.

کودکان‌: مقدار 0/01mg/kg (حداکثر 0/4میلی‌گرم‌) هر 6 ـ 4 ساعت‌ به‌عنوان‌ آنتی‌کولینرژیک‌ تجویز می‌گردد. به‌عنوان‌ ضدآریتمی‌ مقدار 0/03mg/kg ـ 0/01 تزریق‌وریدی‌ می‌شود. برای‌ جلوگیری‌ از ترشح‌بیش‌ از حد بزاق‌ و ترشحات‌ مجاری‌ تنفسی‌پیش‌ از بیهوشی‌ در کودکان‌ با وزن‌ 3 تاکیلوگرم‌ بین‌ 0/6 ـ 0/1 میلی‌گرم‌ استفاده‌می‌شود. به‌عنوان‌ پادزهر مهارکننده‌های‌کولین‌ استراز مقدار اولیه‌ 1 میلی‌گرم‌تزریق‌ وریدی‌ یا عضلانی‌ می‌شود و سپس‌مقادیر 1 ـ 0/5 میلی‌گرم‌ هر 10 ـ 5 دقیقه‌تزریق‌ می‌شود.

اشکال‌ دارویی‌:

Injection (as Sulfate) : 0.5mg / ml

10 mg / 10 ml

CALCIUM DISODIUME EDTATE

موارد مصرف‌: این‌ دارو در درمان‌مسمومیت‌ حاد و مزمن‌ با سرب‌ و بعضی‌فلزات‌ سنگین‌ و همچنین‌ در آنسفالوپاتی‌ناشی‌ از آن‌ استفاده‌ می‌گردد.

مکانیسم‌ اثر: فلزات‌ سنگین‌ مانند سرب‌،بسهولت‌ جانشین‌ کلسیم‌ موجود در این‌دارو شده‌ و در نتیجه‌ کمپلکس‌ پایداری‌تشکیل‌ می‌شود که‌ از طریق‌ ادرار دفع‌می‌گردد.

فارماکوکینتیک‌: نیمه‌ عمر دفع‌ دارو حدود20-60 دقیقه‌ است‌ و از راه‌ کلیه‌ها دفع‌می‌گردد.

موارد منع‌ مصرف‌: دارو در بی‌ادراری‌ و کم‌ادراری‌ نباید مصرف‌ شود.

هشدارها: به‌دلیل‌ عوارض‌ سمی‌ و کشنده‌آن‌ از انفوزیون‌ سریع‌ داخل‌ وریدی‌خودداری‌ گردد و حتی‌الامکان‌ به‌صورت‌عضلانی‌ استفاده‌ شود.

عوارض‌ جانبی‌: احتمال‌ نکروز لوله‌های‌کلیوی‌ به‌خصوص‌ در کم‌ ادراری‌ وجوددارد.

مقدار مصرف‌: یک‌ گرم‌ از دارو با

500 - 250 میلی‌لیتر محلول‌ کلرور سدیم‌تزریقی‌ یا محلول‌ دکستروز 5% رقیق‌می‌شود.

بزرگسالان‌: در بزرگسالان‌ بدون‌ علایم‌بالینی‌ این‌ محلول‌ در مدت‌ حداقل‌ یک‌ساعت‌ دو بار در روز و به‌ مدت‌ 5 روزانفوزیون‌ وریدی‌ می‌شود و سپس‌ درمان‌به‌ مدت‌ 2 روز قطع‌ می‌گردد و در صورت‌لزوم‌ پس‌ از آن‌ به‌ مدت‌ 5 روز از سر گرفته‌می‌شود. در افراد با مسمومیت‌ متوسط یابدون‌ علامت‌ نباید بیشتر از 50mg/kg/dayمصرف‌ می‌گردد. تجویز عضلانی‌ دارونباید از 35mg/kg دو بار در روز (مقدار کل‌75mg/kg/day) تجاوز کند.

کودکان‌: همین‌ مقدار مصرف‌ روزانه‌ بایددر فواصل‌ 8-12 ساعته‌ تجویز گردد ودرمان‌ برای‌ 5ـ3 روز ادامه‌ یابد. دومین‌دوره‌ درمان‌ پس‌ از یک‌ دوره‌ استراحت‌چهار روزه‌ یا بیشتر شروع‌ می‌شود.

اشکال‌ دارویی‌:

Injection: 50 mg/ml

DEFEROXAMINE

موارد مصرف‌: دفروکسامین‌ یک‌ عامل‌شلاته‌ کننده‌ فعال‌ است‌ که‌ به‌عنوان‌ داروی‌کمکی‌ در درمان‌ مسمومیت‌ با آهن‌ به‌کاربرده‌ می‌شود. این‌ دارو همچنین‌ برای‌تسریع‌ دفع‌ آهن‌ مصرف‌ می‌شود.دفروکسامین‌ از راه‌ تزریق‌ وریدی‌،عضلانی‌ و یا داخل‌ صفاقی‌ برای‌ کنترل‌تجمع‌ آلومینیوم‌ در استخوان‌، در مبتلایان‌به‌ نارسایی‌ کلیه‌ و در درمان‌مسمومیت‌های‌ عصبی‌ و یا ناهنجاری‌های‌استخوانی‌ در بیماران‌ تحت‌ دیالیز به‌کاربرده‌ می‌شود.

مکانیسم‌ اثر: دفروکسامین‌ با آهن‌ سه‌ظرفیتی‌ اتصال‌ پیدا کرده‌ و از شرکت‌ آن‌ درواکنش‌های‌ شیمیایی‌ جلوگیری‌ می‌کند. این‌دارو می‌تواند با آهن‌ آزاد سرم‌، آهن‌فریتین‌ و هموسیدرین‌ اتصال‌ پیدا کند ولی‌از هموگلوبین‌ و میوگلوبین‌ نمی‌تواند آهن‌برداشت‌ کند. دفروکسامین‌ همچنین‌می‌تواند از بافت‌های‌ مختلف‌ آلومینیوم‌ رابرداشت‌ کرده‌ و یک‌ کمپلکس‌ پایدار محلول‌در آب‌ ایجاد کند.

فارماکوکینتیک‌: کمتر از 15% دارو از طریق‌دستگاه‌ گوارش‌ جذب‌ می‌شود.دفروکسامین‌ بوسیله‌ آنزیم‌های‌ پلاسمایی‌متابولیزه‌ و از طریق‌ ادرار دفع‌ می‌شود.مقداری‌ از دارو نیز از طریق‌ صفرا و مدفوع‌دفع‌ می‌گردد و نیمه‌ عمر آن‌ 6/1 ساعت‌می‌باشد. آهن‌ شلات‌ شده‌ که‌ از طریق‌کلیه‌ها دفع‌ می‌گردد، رنگ‌ ادرار را به‌ قرمزمتمایل‌ می‌کند.

موارد منع‌ مصرف‌: این‌ دارو در بیماری‌های‌شدید کلیوی‌ یا بی‌ادراری‌ و درهموکروماتوز اولیه‌ نباید مصرف‌ شود.

هشدارها: 1 ـ احتمال‌ بروز آب‌ مروارید دربیمارانی‌ که‌ تحت‌ درمان‌ طولانی‌ بادفروکسامین‌ هستند وجود دارد.

2 ـ مصرف‌ این‌ دارو در کودکان‌ زیر سه‌سال‌ منوط به‌ دفع‌ 1mg/day آهن‌ می‌باشد.

3 ـ در افراد سالخورده‌ همراه‌ ویتامین‌ Cاستفاده‌ گردد.

4 ـ  راه‌ تجویز وریدی‌ فقط در بیماران‌ مبتلابه‌ کلاپس‌ قلبی‌ ـ عروقی‌ مورد استفاده‌ قرارگیرد و در اولین‌ فرصت‌ تجویز داروبه‌صورت‌ داخل‌ عضلانی‌ ادامه‌ یابد.

عوارض‌ جانبی‌: در محل‌ تزریق‌ گاهی‌خارش‌، درد و سفتی‌ ایجاد می‌گردد. دردرمان‌ درازمدت‌ ممکن‌ است‌ واکنش‌های‌آلرژیک‌ شامل‌ تورم‌ روی‌ پوست‌، خارش‌عمومی‌ بدن‌، بثورات‌ جلدی‌ و واکنش‌های‌آنافیلاکتیک‌ رخ‌ دهد.

تداخل‌های‌ دارویی‌: تجویز همزمان‌ باویتامین‌ C باعث‌ افزایش‌ توانایی‌ این‌ دارودر دفع‌ بیشتر آهن‌ می‌گردد اگرچه‌ احتمال‌سمیت‌ آهن‌ نیز افزایش‌ می‌یابد.

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: در مسمومیت‌ با آهن‌ در ابتدامقدار یک‌ گرم‌ و سپس‌ هر چهار ساعت‌500 میلی‌ گرم‌ (تا دوبار) به‌صورت‌عضلانی‌ تزریق‌ می‌شود. در صورت‌ لزوم‌تجویز دارو به‌ میزان‌ 500 میلی‌ گرم‌ هر

12 ـ 4 ساعت‌ تا حداکثر 6g/day قابل‌ تکراراست‌.

مقدار اولیه‌ تجویز داخل‌ وریدی‌ دارو یک‌گرم‌ است‌ که‌ با سرعت‌ کمتر از 15mg/kg/hانفوزیون‌ می‌گردد و سپس‌ مقدار 500 میلی‌گرم‌ هر چهار ساعت‌ (تا دوبار) تا حداکثر6g/24h تجویز می‌شود.

برای‌ تجویز زیر جلدی‌ مقدار 2g ـ 1 طی‌مدت‌ 24 ـ 8 ساعت‌ توسط یک‌ پمپ‌ سیارتزریق‌ می‌گردد. مقدار مصرف‌ دارو از20mg/kg شروع‌ و به‌ 110mg/kg یا مقدارتام‌ 3 گرم‌ در 10 میلی‌ لیتر آب‌ مقطراستریل‌ افزایش‌ می‌یابد که‌ طی‌ 10 ساعت‌در بافت‌ زیر جلد انفوزیون‌ می‌شود.

در مسمومیت‌ مزمن‌ 50mg/kg/day ـ 20 ازدارو طی‌ مدت‌ 8 ساعت‌ به‌صورت‌ زیرجلدی‌ انفوزیون‌ می‌گردد. معهذا، تزریق‌عضلانی‌ راه‌ تجویز ترجیحی‌ دارو است‌ که‌باید در تمام‌ بیمارانی‌ که‌ در حالت‌ شوک‌نمی‌باشند، مورد استفاده‌ قرار گیرد. دوزمعمول‌ داخل‌ عضلانی‌ بالغین‌ و اطفال‌

1g/day ـ 0/5 می‌باشد. بعلاوه‌، در صورت‌انتقال‌ خون‌ به‌ بیمار، لازم‌ است‌ یک‌ دوز 2گرمی‌ دارو همراه‌ با هر واحد خون‌ تزریقی‌به‌صورت‌ انفوزیون‌ آهسته‌ داخل‌ وریدی‌با حداکثر سرعت‌ 15mg/kg/h تجویز گردد.

کودکان‌: دوز توصیه‌ شده‌ اطفال‌ درمسمومیت‌ حاد با آهن‌ مقدار50mg/kg/dose است‌ که‌ هر 6 ساعت‌ و تازمانی‌ که‌ رنگ‌ ادرار تغییر نیافته‌ است‌به‌صورت‌ داخل‌ عضلانی‌ تجویز می‌گردد.سلامت‌ و کارآیی‌ دارو در اطفال‌ کوچکتر از3 سال‌ ثابت‌ نشده‌ است‌.

اشکال‌ دارویی‌:

For Injection (as Mesylate): 500mg

 DICOBALT EDETATE

موارد مصرف‌: این‌ دارو در درمان‌مسمومیت‌ شدید با سیانور به‌کار می‌رود.

مکانیسم‌ اثر: ترکیبات‌ کبالت‌ کمپلکس‌پایداری‌ با سیانور تشکیل‌ می‌دهند.

فارماکوکینتیک‌: به‌صورت‌ کمپلکس‌ باسیانید از راه‌ کلیه‌ها دفع‌ می‌گردد.

موارد منع‌ مصرف‌: 1 ـ همانند بقیه‌ ترکیبات‌EDTA در بی‌ادراری‌ و کم‌ ادراری‌ نبایدمصرف‌ شود.

2 ـ به‌دلیل‌ عوارض‌ سمی‌، از تزریق‌ سریع‌داخل‌ وریدی‌ و همچنین‌ مواردی‌ که‌مسمومیت‌ با سیانید ثابت‌ نشده‌ باشد بایدخودداری‌ گردد.

3 ـ دارو با هدف‌ پیشگیری‌ نباید مصرف‌شود.

عوارض‌ جانبی‌: این‌ دارو ممکن‌ است‌ سبب‌بروز کمی‌ فشار خون‌، تاکیکاردی‌، استفراغ‌و واکنش‌های‌ آنافیلاکتیک‌ شود.

مقدار مصرف‌: مقدار 300 میلی‌گرم‌ (20میلی‌لیتر) از دارو طی‌ یک‌ دقیقه‌ به‌صورت‌وریدی‌ تزریق‌ می‌شود. پس‌ از آن‌بلافاصله‌ مقدار 50 میلی‌لیتر محلول‌دکستروز 50 درصد از طریق‌ همان‌ سوزن‌تزریق‌ می‌شود. در صورت‌ لزوم‌ می‌توان‌تزریق‌ دارو و دکستروز را تکرار کرد.

اشکال‌ دارویی‌:

Injection: 300mg/20ml

DIMERCAPROL

موارد مصرف‌: این‌ دارو در درمان‌مسمومیت‌ با آرسنیک‌، آنتیموان‌، بیسموت‌،طلا و جیوه‌ مصرف‌ می‌شود. این‌ داروهمراه‌ EDTA در درمان‌ مسمومیت‌ حاد باسرب‌ نیز استفاده‌ می‌گردد. همچنین‌ دردرمان‌ مسمومیت‌ حاد با جیوه‌ درصورتیکه‌ درمان‌ طی‌ 1-2 ساعت‌ بعد ازمسمومیت‌ شروع‌ شود، موثر است‌.

مکانیسم‌ اثر: دیمرکاپرول‌ بواسطه‌ اتصال‌به‌ آرسنیک‌، طلا، سرب‌ و جیوه‌ می‌توانددفع‌ آنها را سرعت‌ ببخشد. به‌ دلیل‌ تمایل‌آرسنیک‌ به‌ دیمرکاپرول‌، با مصرف‌ این‌دارو از وقفه‌ در کار آنزیم‌های‌ دارای‌ گروه‌سولفیدریل‌، جلوگیری‌ می‌شود.دیمرکاپرول‌ ممکن‌ است‌ آنزیم‌های‌ مهارشده‌ توسط آرسنیک‌ را نیز دوباره‌ فعال‌کند.

فارماکوکینتیک‌: بالاترین‌ غلظت‌ پلاسمایی‌دیمرکاپرول‌ نیم‌ تا یک‌ ساعت‌ بعد از تزریق‌عضلانی‌ آن‌ حاصل‌ می‌شود. نیمه‌ عمر آن‌کوتاه‌ است‌ و حداکثر طی‌ 4 ساعت‌متابولیزه‌ و دفع‌ می‌گردد.

موارد منع‌ مصرف‌: 1 ـ در بی‌کفایتی‌ کبدی‌،به‌ استثنای‌ یرقان‌ ناشی‌ از آرسنیک‌، نبایدمصرف‌ شود.

2 ـ در بی‌کفایتی‌ کلیه‌ (مگر در شرایطخاص‌ که‌ در آنصورت‌ دارو باید با احتیاطکامل‌ مصرف‌ گردد) نباید مصرف‌ گردد.

3 ـ در مسمومیت‌ با آهن‌، کادمیوم‌ وسلنیوم‌ نباید مصرف‌ گردد زیرا کمپلکس‌دارو و فلز از خود فلز به‌ تنهایی‌، به‌ ویژه‌برای‌ کلیه‌ها سمی‌تر است‌.

هشدارها: 1 ـ در طول‌ درمان‌ مزمن‌ تب‌(واکنشی‌ که‌ ظاهرŠ مخصوص‌ اطفال‌ است‌)ممکن‌ است‌ در 30 درصد از اطفال‌ بروزکند.

2 ـ در افراد مبتلا به‌ کمبود G6PD با احتیاطمصرف‌ شود.

3 ـ در افراد مسن‌، دوران‌ بارداری‌ وشیردهی‌ و افزایش‌ فشارخون‌ با احتیاطمصرف‌ شود.

عوارض‌ جانبی‌: بالا رفتن‌ فشار خون‌

همراه‌ با تاکی‌ کاردی‌ که‌ به‌ مقدار

مصرف‌ دارو بستگی‌ دارد از عوارض‌شایع‌ این‌ دارو است‌. از عوارض‌ دیگرمی‌توان‌ تهوع‌ و استفراغ‌، سردرد واحساس‌ سوزش‌ در لب‌ها، دهان‌ و گلو،اسپاسم‌ پلکها، ترشح‌ از بینی‌ و دهان‌،احساس‌ تنگی‌ گلو و سینه‌، درد شکم‌، درد وآبسه‌ در محل‌ تزریق‌، اضطراب‌، ضعف‌ وبیقراری‌ را نام‌ برد.

تداخل‌های‌ دارویی‌: این‌ دارو بافرآورده‌های‌ حاوی‌ آهن‌ در صورتی‌ که‌به‌طور همزمان‌ مصرف‌ گردند، تداخل‌دارد.

نکات‌ قابل‌ توصیه‌: در طول‌ درمان‌ با این‌دارو باید ادرار را قلیایی‌ نگهداشت‌، زیراکمپلکس‌ دیمرکاپرول‌ و فلز به‌راحتی‌ درمحیط اسیدی‌ شکسته‌ می‌شود. ادرارقلیایی‌، کلیه‌ها را در مقابل‌ اثرات‌ سمی‌ فلزحفظ می‌کند.

مقدار مصرف‌: تزریق‌ دیمرکاپرول‌ بایدبه‌صورت‌ عمیق‌ و عضلانی‌ باشد و درمان‌هرچه‌ سریعتر با سایر درمانها و یا بدون‌آنها آغاز گردد. در مسمومیت‌ خفیف‌ باآرسنیک‌ و طلا، ابتدا 2/5mg/kg چهار باردر روز به‌ مدت‌ 2 روز تزریق‌ می‌شود وسپس‌ درمان‌ با همین‌ مقدار در روز سوم‌،دو بار در روز و بعد یک‌ بار در روز تا 10روز ادامه‌ می‌یابد. در مسمومیت‌ شدید باطلا و یا آرسنیک‌، ابتدا 3mg/kg هر چهارساعت‌ به‌ مدت‌ 2 روز تزریق‌ می‌شود وسپس‌ درمان‌ با همین‌ مقدار در روز سوم‌،چهار بار در روز و سپس‌ یک‌ تا دو بار درروز تا 10 روز، ادامه‌ می‌یابد. در درمان‌انسفالوپاتی‌ حاد ناشی‌ از سرب‌، ابتدا4mg/kg به‌ تنهایی‌ تزریق‌ می‌شود و بعددرمان‌ با همین‌ مقدار همراه‌ با کلسیم‌ادتات‌دی‌سدیم‌ هر چهار ساعت‌، ادامه‌می‌یابد. در مسمومیتهای‌ با شدت‌ کمتر،مقدار 3mg/kg تجویز می‌گردد.

اشکال‌ دارویی‌:

Injection: 300mg/3ml

DISODIUM EDETATE

موارد مصرف‌: این‌ دارو در درمان‌اضطراری‌ زیادی‌ کلسیم‌ خون‌، کنترل‌آریتمی‌ بطنی‌ ناشی‌ از مسمومیت‌ دیژیتال‌و درمان‌ مسمومیت‌ حاد یا مزمن‌ با سرب‌ وآنسفالوپاتی‌ ناشی‌ از آن‌ به‌کار می‌رود.

مکانیسم‌ اثر: این‌ دارو با بسیاری‌ ازکاتیونهای‌ 2 و 3 ظرفیتی‌ تشکیل‌ کمپلکس‌می‌دهد اما بیشترین‌ تمایل‌ را به‌ کلسیم‌دارد.

فارماکوکینتیک‌: نیمه‌ عمر دفع‌ دارو درحدود یکساعت‌ است‌ و از راه‌ کلیه‌ها دفع‌می‌گردد.

موارد منع‌ مصرف‌: در بی‌ادراری‌ و بیماری‌تصلب‌ شرایین‌ نباید مصرف‌ شود.

هشدارها: 1 ـ مصرف‌ این‌ دارو تنها

در موارد شدید بیماری‌ توصیه‌

می‌شود.

2 ـ انفوزیون‌ سریع‌ دارو باعث‌ سقوطناگهانی‌ غلظت‌ کلسیم‌ و مرگ‌ می‌گردد.

3 ـ در افراد مبتلا به‌ کمی‌ پتاسیم‌ خون‌ بایدبا احتیاط مصرف‌ شود.

عوارض‌ جانبی‌: احتمال‌ نکروز لوله‌های‌کلیوی‌ به‌خصوص‌ در کم‌ ادراری‌ وجوددارد.

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: مقدار 50mg/kg/day تاحداکثر 3g/day مصرف‌ می‌شود. مقدارمصرف‌ طی‌ 3 ساعت‌ یا بیشتر انفوزیون‌می‌شود.

کودکان‌: مقدار 40mg/kg/day تا حداکثر70mg/kg/day مصرف‌ می‌شود که‌ باید باغلظت‌ کمتر از 3% در مدت‌ 3 ساعت‌ و یابیشتر انفوزیون‌ شود.

اشکال‌ دارویی‌:

Injection: 150mg/ml

OBIDOXIME CHLORIDE

موارد مصرف‌: ابیدوکسایم‌ برای‌ فعال‌کردن‌ مجدد آنزیم‌ کولین‌ استراز مهار شده‌توسط حشره‌کشهای‌ ارگانو فسفره‌مصرف‌ می‌شود.

مکانیسم‌ اثر: ابیدوکسایم‌ پادزهراختصاصی‌ در مسمومیت‌ ناشی‌ ازحشره‌کشهای‌ ارگانو فسفره‌ است‌ و درحقیقت‌ باعث‌ فعال‌ شدن‌ کولین‌ استرازمهار شده‌ می‌شود.

هشدارها: 1 ـ در صورت‌ گذشتن‌ بیش‌ از 48ساعت‌ از زمان‌ جذب‌ سم‌ استفاده‌ از این‌دارو احتمالا بی‌فایده‌ است‌.

2 ـ به‌دلیل‌ این‌که‌ فعالیت‌ ابیدوکسایم‌ درمقابل‌ کولین‌ استرازهای‌ متفاوت‌ یکسان‌نیست‌ در صورت‌ عدم‌ تاثیر از مصرف‌بیش‌ از حد آن‌ خودداری‌ گردد.

3 ـ این‌ دارو علیه‌ مسمومیت‌ با کارباماتهانباید به‌کار گرفته‌ شود.

4 ـ مصرف‌ ابیدوکسایم‌ نباید جانشین‌مصرف‌ آتروپین‌ شود.

عوارض‌ جانبی‌: احتمال‌ بروز تحریک‌ درهنگام‌ تزریق‌ شریانی‌ وجود دارد.

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: در حدود 5 دقیقه‌ بعد ازمصرف‌ اولین‌ مقدار سولفات‌ آتروپین‌،مقدار 250 میلی‌گرم‌ از ابیدوکسایم‌ داخل‌ورید تزریق‌ می‌شود و در صورت‌ پاسخ‌مناسب‌، مقدار مصرف‌ فوق‌ یک‌ یا دو باردیگر در فواصل‌ 2 ساعته‌ تکرار می‌شود.حداکثر مقدار مصرف‌ در بزرگسالان‌ درحدود 3-5mg/kg است‌.

کودکان‌: مقدار 4-8mg/kg به‌صورت‌ یک‌مقدار واحد به‌صورت‌ وریدی‌ تزریق‌می‌شود. این‌ مقدار مصرف‌ را می‌توان‌ بامحلول‌های‌ تزریق‌ وریدی‌ رقیق‌ نمود.

اشکال‌ دارویی‌:

Injection: 250 mg/ml

PENICILLAMINE

موارد مصرف‌: پنی‌سیلامین‌ در درمان‌بیماران‌ دارای‌ نشانه‌های‌ بیماری‌ ویلسون‌و پیشگیری‌ از ایجاد آسیب‌ بافتی‌ مصرف‌می‌شود. این‌ دارو همچنین‌ در درمان‌بیماران‌ مبتلا به‌ آرتریت‌ روماتوئید شدید وفعال‌ که‌ به‌ سایر درمانها پاسخ‌ نداده‌اند،بیمارانی‌ که‌ مبتلا به‌ تشکیل‌ سنگهای‌سیستئینی‌ عود کننده‌ و مسمومیت‌ با فلزات‌سنگین‌ (بویژه‌ مس‌ و سرب‌) هستند،استفاده‌ می‌گردد.

مکانیسم‌ اثر: این‌ دارو با جیوه‌، سرب‌، مس‌،آهن‌ و احتمالا سایر فلزات‌ سنگین‌ کمپلکس‌محلول‌ در آب‌ ایجاد می‌کند. به‌عنوان‌ ضدروماتیسم‌ به‌نظر می‌رسد فاکتورهای‌روماتوئید و کمپلکس‌های‌ ایمنی‌ را کاهش‌می‌دهد.

فارماکوکینتیک‌: این‌ دارو در کبد متابولیزه‌می‌شود. زمان‌ لازم‌ برای‌ شروع‌ اثر دربیماری‌ ویلسون‌ 3 ـ 1 ماه‌ و در بیماری‌آرتریت‌ روماتوئید 3 ـ 2 ماه‌ می‌باشد. این‌دارو از راه‌ کلیه‌ها و مدفوع‌ دفع‌ می‌شود.

هشدارها: 1 ـ در افراد با سابقه‌ ابتلا به‌آگرانولوسیتوز یا کم‌ خونی‌ آپلاستیک‌ بااحتیاط مصرف‌ شود.

2 ـ مصرف‌ طولانی‌ مدت‌ آن‌ باعث‌ کاهش‌گویچه‌های‌ سفید خون‌ شده‌ و احتمال‌ بروزعفونت‌ در اندامهای‌ مختلف‌ از جمله‌ لثه‌ ودهان‌ وجود دارد. لذا در اوایل‌ و در طول‌درمان‌ شمارش‌ سلول‌های‌ خون‌ باید انجام‌پذیرد.

3 ـ احتمال‌ بروز مسمومیت‌ خونی‌ دربیماران‌ با سن‌ 65 سال‌ یا بیشتر وجوددارد.

4 ـ چنانچه‌ متعاقب‌ یک‌ سال‌ مصرف‌ داروبهبودی‌ حاصل‌ نگردید، مصرف‌ دارو بایدقطع‌ گردد.

عوارض‌ جانبی‌: اسهال‌، سرگیجه‌، تهوع‌ یااستفراغ‌، درد خفیف‌ معده‌، کاهش‌ یا از بین‌رفتن‌ حس‌ چشایی‌، تب‌، درد مفاصل‌،بثورات‌ پوستی‌، کهیر، خارش‌ و یا تورم‌غدد لنفاوی‌ از عوارض‌ جانبی‌ دارو هستند.

تداخل‌های‌ دارویی‌: مصرف‌ همزمان‌ این‌دارو با کاهنده‌های‌ فعالیت‌ مغز استخوان‌،ترکیبات‌ طلا و داروهای‌ کاهنده‌ سیستم‌ایمنی‌ بدن‌ (بغیر از گلوکوکورتیکوئیدها)ممکن‌ است‌ احتمال‌ بروز عوارض‌ جانبی‌وخیم‌ خونی‌ و کلیوی‌ آن‌را افزایش‌ دهد.مصرف‌ همزمان‌ این‌ دارو با داروهای‌مکمل‌ آهن‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ کاهش‌ اثرپنی‌سیلامین‌ گردد.

نکات‌ قابل‌ توصیه‌: 1 ـ قطع‌ ناگهانی‌ داروممکن‌ است‌ باعث‌ بروز عوارض‌ حساسیتی‌گردد.

2 ـ برای‌ بیمارانی‌ که‌ مبتلا به‌ زیادی‌سیستیئن‌ ادرار هستند، مصرف‌ مقادیرزیاد مایعات‌ (بخصوص‌ در شب‌) اهمیت‌دارد.

3 ـ دارو باید با معده‌ خالی‌ مصرف‌ گردد.

4 ـ از مصرف‌ همزمان‌ این‌ دارو بافرآورده‌های‌ آهن‌دار خودداری‌ شود.

5 ـ نباید انتظار بهبودی‌ را حداقل‌ طی‌ 12 ـ 6هفته‌ اول‌ درمان‌ داشت‌.

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: به‌عنوان‌ عامل‌ شلات‌ کننده‌،مقدار 250 میلی‌گرم‌ چهار بار در روزمصرف‌ می‌شود. به‌عنوان‌ داروی‌ ضدآرتریت‌ روماتویید ابتدا مقدار 250 ـ 125میلی‌گرم‌ یک‌ بار در روز یکجا مصرف‌می‌شود و سپس‌ مقدار مصرف‌ در صورت‌لزوم‌ و تحمل‌ بیمار هر 3 ـ 2 ماه‌ یک‌ بار به‌میزان‌ 250mg/day ـ 125 تا حداکثر1/5g/day افزایش‌ می‌یابد.

به‌عنوان‌ ضد سنگ‌های‌ ادراری‌، مقدار500 میلی‌گرم‌ چهار بار در روز مصرف‌می‌شود. به‌عنوان‌ پادزهر در مسمومیت‌ بافلزات‌ سنگین‌، مقدار 1/5g/day ـ 0/5 بمدت‌2 ـ 1 ماه‌ مصرف‌ می‌شود.

کودکان‌: به‌عنوان‌ عامل‌ شلات‌ کننده‌ درکودکان‌ کم‌ سن‌، مقدار 250 میلی‌گرم‌ درروز یکجا و همراه‌ با آب‌ میوه‌ مصرف‌می‌شود.

اشکال‌ دارویی‌:

Scored F.C. Tablet: 250mg

SODIUM THIOSULFATE

موارد مصرف‌: تیوسولفات‌ سدیم‌ در درمان‌مسمومیت‌ با آرسنیک‌ مصرف‌ می‌شود.این‌ دارو به‌ عنوان‌ داروی‌ کمکی‌ در

درمان‌ مسمومیت‌ با سیانید، همراه‌ بانیتریت‌ سدیم‌ و برای‌ جلوگیری‌ از سمیت‌کلیوی‌ ناشی‌ از سیس‌پلاتین‌ استفاده‌می‌شود.

مکانیسم‌ اثر: این‌ دارو معمولا همراه‌ سدیم‌نیتریت‌ در مسمومیت‌ با سیانید مصرف‌می‌شود. بدین‌ ترتیب‌ که‌ یون‌ سیانید تبدیل‌شده‌ به‌ سیانومتهموگلوبین‌ را به‌تیوسیانات‌ تبدیل‌ می‌کند. همچنین‌ احتمالابا ایجاد کمپلکس‌ غیر سمی‌ با سیس‌ پلاتین‌(سیس‌پلاتین‌ ـ تیوسولفات‌) از رسیدن‌مقادیر زیاد سیس‌ پلاتین‌ به‌ کلیه‌هاجلوگیری‌ به‌عمل‌ می‌آورد.

فارماکوکینتیک‌: پس‌ از تزریق‌ به‌سرعت‌ دربافتها توزیع‌ می‌گردد. نیمه‌ عمر آن‌

20 ـ 15 دقیقه‌ است‌ ولی‌ وقتی‌ به‌صورت‌تیوسیانات‌ درآید به‌ حدود 7 ـ 3 روزافزایش‌ می‌یابد. دارو از راه‌ کلیه‌ها دفع‌می‌شود.

هشدارها: به‌دلیل‌ حضور یون‌ سدیم‌، درسیروز کبدی‌، نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌،توکسمی‌ ناشی‌ از حاملگی‌ و نارسایی‌کلیوی‌ و فشار خون‌ با احتیاط مصرف‌شود.

عوارض‌ جانبی‌: غیر از اختلالات‌ اسمزی‌ناشی‌ از مصرف‌ تیوسولفات‌ سدیم‌، این‌دارو نسبتŠ غیرسمی‌ است‌.

نکات‌ قابل‌ توصیه‌: در صورت‌ بروز تحریک‌یا حساسیت‌ مصرف‌ آن‌ باید قطع‌ گردد.

مقدار مصرف‌: در مسمومیت‌ با آرسنیک‌،ابتدا 0/1 گرم‌ به‌ آهستگی‌ در ورید تزریق‌می‌گردد و در سه‌ روز بعد به‌ ترتیب‌ 0/2،0/3 و 0/4 گرم‌ به‌ همان‌ روش‌ تزریق‌می‌شود. در مسمومیت‌ با سیانور، پس‌ ازتجویز نیتریت‌ سدیم‌، مقدار 12/5 گرم‌به‌صورت‌ وریدی‌ تزریق‌ می‌شود. درصورت‌ لزوم‌، می‌توان‌ مقدار مصرف‌ را با6/25 گرم‌ تکرار کرد. برای‌ جلوگیری‌ ازنفروتوکسیسیتی‌ حاصل‌ از سیس‌ پلاتین‌مقدار مصرف‌ مشخصی‌ بیان‌ نشده‌ است‌ولی‌ بعضی‌ از پزشکان‌ مقدار 2g/m2 را قبل‌از مصرف‌ سیس‌ پلاتین‌ تجویز کرده‌اند.

اشکال‌ دارویی‌:

Injection: 12.5 g/50 ml