مصدوم را ارزیابی کنید |
|
|
|
1) پاسخ مصدوم را بررسی کنید. یک سؤال بپرسید (مثلاً «چه اتفاقی افتاده است؟») یا یک دستور صادر کنید (مثلاً «چشمهایت را باز کن.») واضح و بلند صحبت کنید. با ملایمت شانههای مصدوم را تکان دهید. اگر مصدوم پاسخ میدهد، بدون ایجاد تغییر در وضعیت او، نیروهای امدادی را (در صورت لزوم) فرا بخوانید. هر وضعیتی را که پیدا کردید، درمان کنید. اگر مصدوم پاسخ نمیدهد، با فریاد درخواست کمک کنید و سپس، گام 2 را دنبال کنید. |
 |
|
2) راه تنفسی را باز کنید. یک دست خود را روی پیشانی مصدوم بگذارید و سر او را به آرامی به سمت عقب خم کنید. هرگونه انسداد آشکار را از دهان مصدوم خارج کنید. داخل دهان را با انگشت جستجو نکنید. نوک انگشتان خود را زیر نوک چانه مصدوم قرار دهید. چانه را بالا بکشید. اگر به آسیب گردنی (ستون فقرات) مشکوک هستید، راه تنفسی را با بالا کشیدن ملایم فک باز کنید اما سر را خم نکنید (بالا راندن فک). |
 |
|
3) تنفس را کنترل کنید. با مشاهده، به دنبال حرکات قفسه سینه بگردید، صداهای تنفسی را سمع کنید و بازدم مصدوم را روی گونه خود حس کنید. این عمل را در کمتر از 10 ثانیه انجام دهید. اگر مصدوم نفس نمیکشد، یک امدادگر را بفرستید تا با مرکز اورژانس تماس بگیرد و آمبولانس درخواست کند. احیای تنفسی را آغاز کنید. اگر مصدوم نفس میکشد، به دنبال سایر وضعیتهای تهدیدکننده حیات (مثل خونریزی شدید) بگردید. او را در وضعیت بهبود قرار دهید. |
 |
|
|